Oszczędne rodzinne auta na benzynę. Co warto kupić, Dacię Jogger czy VW Caddy?

No nie. Nie za duży dostawczak i kombi z podwyższonym dachem udające przy okazji SUV-a to para pełna kontrastów. Jogger jest przy tym tylko odrobinę dłuższy od Caddy, które za to może się pochwalić o siedem centymetrów szerszą i aż o 20 centymetrów wyższą karoserią. Te dane dadzą wam przedsmak tego, czego się spodziewać po otwarciu drzwi obu samochodów.

Godne odnotowania: kierowca Caddy siedzi 68 cm nad jezdnią, czyli aż o 9 cm wyżej niż prowadzący Joggera. Mimo tej różnicy powyżej 180 cm wzrostu chciałoby się jeszcze obniżyć fotel Dacii, ale nie da się tego zrobić. Volkswagen oferuje wygodniejszą pozycję kierowcy, a wyższa szyba czołowa zapewnia lepszą widoczność drogi.

Jednak z powodu masywnych słupków A oraz niewidocznego skraju maski silnika widoczność nie wypada lepiej niż w Dacii. Co innego, gdy mowa o wygodzie zajmowania miejsc w kabinie, szczególnie w drugim rzędzie. Dzięki parze przesuwanych drzwi do niemieckiego auta wsiadamy odprężeni i bez gimnastyki nawet na ciasnym miejscu parkingowym.

Korzyści z większej szerokości i wysokości nadwozia Volkswagena można odczuć już na przednich fotelach, bo jest tam znacznie więcej miejsca na nogi, a na głowie można mieć podczas jazdy wysoki kapelusz, żeby nie powiedzieć: cylinder.

Z tyłu różnicę jeszcze bardziej się odczuwa, bo Caddy ma mniej pochylone ściany boczne nadwozia i znacznie szerszą kabinę o niespotykanej w innych klasach samochodów wysokości. SUV? Zapomnijcie, pod względem ilości miejsca nad głowami pasażerów nawet najpotężniejsze pseudoterenówki nie mają co startować do dostawczego Volkswagena przerobionego w fabryce na osobówkę.

Niemieckie auto przyjechało do nas w wersji pięcioosobowej, a Dacia miała opcjonalne (4500 zł; w Caddy 3580 zł) miejsca tylne, więc wypadało sprawdzić, jak się na nich podróżuje. Dostanie się tam wymaga wygimnastykowania, ale gdy już tam usiądziecie, to nie będzie za bardzo na co narzekać. To dlatego, że Dacia zdecydowała się wykorzystać potencjał ogromnego rozstawu osi właśnie na miejsce w trzecim rzędzie, kosztem drugiego, w którym przestronność jest przeciętna. W trzecim rzędzie można nawet skorzystać z uchylnych okien.

Ale uwaga: podczas składania drugiego rzędu foteli metalowe trzpienie mocno uderzają w swoje zakotwiczenie, a to nie jest bezpieczne rozwiązanie, choćby dla dzieci i ich stóp. Zdecydowanie brakuje tu elementu tłumiącego – amortyzatora. Na tle rumuńskiego auta ryzyko kontuzji w Caddy jest znacznie zredukowane.

Puknij, dotknij, zobacz, powąchaj – w ten sposób bez zbędnej filozofii i wdawania się w drobiazgi szybko porównacie jakość wykończenia obu samochodów. Caddy notuje tutaj bardzo wyraźną przewagę, bo tradycyjnie tworzywa w kabinie są tym, na czym Dacia oszczędza tak bardzo, jak tylko się da. Volkswagen odwrotnie – bardzo skutecznie maskuje dostawcze korzenie Caddy.

W kokpicie Golfa VIII wcale nie jest bardziej elegancko, a przynajmniej nie na tyle, żeby właściciel Caddy odczuł to jako afront. Ale z drugiej strony, jeżeli komuś nie przeszkadzają proste plastiki, to poza wspomnianym niezbyt roztropnym rozwiązaniem pochylania tylnej kanapy Joggerowi też trudno coś poważnego zarzucić.

Wykładziny nie wydają się tak pewnie przytwierdzone jak u konkurenta, a kiedy spojrzycie w dół, poniżej linii okien, szybciej znajdziecie twardy plastik. W sumie jednak dostępną paletę prostych materiałów zagospodarowano nadspodziewanie szykownie.

A teraz pewnie zapytacie, dlaczego Dacia zapewnia tylko sześcioletnią ochronę perforacyjną nadwozia. Wystarczy spojrzeć na podwozie, żeby znaleźć odpowiedź, a znajdzie ją nawet niefachowy obserwator. Proste spoiny, niewiele izolacji i mnóstwo zakamarków, które chętnie ugoszczą wilgoć.

Co innego Volkswagen – tutaj nawet fachowy obserwator doceni solidne zabezpieczenie przed korozją. Dlatego pierwsza sugestia dla nabywców Dacii to inwestycja w solidne dodatkowe zabezpieczenie podwozia. A skoro już jesteśmy pod samochodem – a tam widać silnik od dołu – to zajrzyjmy pod maskę.

Trzy cylindry Dacii trudno porównywać z czterema Volkswagena pod względem kultury pracy: francuski napęd generuje znacznie więcej wibracji, odczuwalnych tym bardziej, im niższe obroty i wyższe obciążenie silnika. Ich poziom jest jednak jak najbardziej znośny. Gorzej z turbodziurą, bo nowoczesne silniki spalinowe przyzwyczaiły nas do tego, żeby prawie zapomnieć o takim zjawisku – na niskich lub nawet średnich obrotach po dodaniu gazu trzeba długo czekać na ciąg.

"Na papierze" maksymalny moment obrotowy (pokaźne 200 Nm, czyli aż 100 Nm z litra pojemności skokowej) przypada dopiero na 2900 obrotów na minutę. Jak na nowoczesne turbo to bardzo wysoko i niezbyt optymalnie. Deficyt pojemności skokowej i "ciągu na dole" Dacia rekompensuje jednak znacznie niższą masą samochodu.

Mocniejszy o zaledwie 4 konie mechaniczne Volkswagen musi się mierzyć z niemal 300 dodatkowymi kilogramami. I skutecznie podejmuje to wyzwanie, bo przyspieszenie jest tylko ciut gorsze. To, że Jogger wydaje się bardziej ożywiony podczas rozpędzania, wynika z głośniejszej pracy silnika.

Każdy, kto kiedyś założył w aucie głośniejszy tłumik, wie, jak to działa: głośniej warczy, znaczy pewnie szybciej jedzie. Dieta w zakresie centymetrów sześciennych pojemności skokowej przynosi Dacii profity w wysokości zużycia paliwa. Średnio wyszło nam o prawie pół litra mniej niż w Volkswagenie (6,6 vs 7,0 l/100 km). Różnica znacznie rośnie, kiedy jedzie się oszczędnie: 5,2 l/100 km w Dacii kontra 6,1 l/100 km w VW.

Nieco ponad pięć litrów na setkę w nawet siedmioosobowym samochodzie – trzeba przyznać, że ten wynik robi wrażenie. A przecież to nie jest diesel. Ciekawie wygląda konfrontacja komfortu jazdy kombivana i uosobowionego dostawczaka. Okazuje się, że Dacia lepiej informuje pasażerów o stanie nawierzchni drogi, co niekoniecznie im się spodoba.

Z kolei Caddy dosyć mocno porusza karoserią na wgłębieniach jezdni, podczas gdy Jogger nie rozpręża resorów tak gwałtownie. W sumie jednak niemieckie auto – mimo dostawczego rodowodu – oferuje nieco wyższy komfort resorowania i znacznie, znacznie wyższy komfort akustyczny. To bez wątpienia lepsze auto — twarde dowody przedstawiamy wam w tabelach poniżej — ale też droższe.

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — dane katalogowe (nieoceniane oprócz pojemności bagażników)

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

*cena VW zawiera dodatkowo ergonomiczny fotel kierowcy za 760 zł.

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — cena, gwarancja i przeglądy (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny wyjściowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana. Uwaga: samochody na zdjęciach mogą różnić się wyposażeniem od tych, które przyjmujemy jako modele wyjściowe w tabeli, nawet po doposażeniu.

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — punkty i klasyfikacja

Dacia Jogger 1.0 TCe 110 kontra Volkswagen Caddy 1.5 TSI — spalanie testowe kontra katalogowe zużycie paliwa

Dacia pali mniej i dostaje za to punkty. Ale biorąc pod uwagę to, że VW jest o 271 kg cięższy, do tego wyższy i szerszy, a jego silnik ma półtora raza większą pojemność, Caddy też daje radę. Pali o niecałe pół litra benzyny na 100 kilometrów więcej od litrowego Joggera, a jest znacznie pojemniejszym samochodem.

Podsumowanie

Ależ to są genialne samochody na rodzinne wakacje! Pojemne, oszczędne, z realnymi zasięgami przekraczającymi 700 km. Tankowanie trwa moment, bo to nie elektryki. Dla rodzin oba auta to marzenie, ale trzeba wybrać zwycięzcę.

I wybraliśmy go: Volkswagen mimo dostawczego rodowodu niemal we wszystkich konkurencjach poza ceną i zużyciem paliwa okazuje się znacznie lepszy od Dacii. Owszem, jest drogi, ale czasy, kiedy Dacia była bardzo tania, też już przeszły do historii. Pamiętajcie o kombivanach, bo są świetne!