- Przedstawione w październiku 2022 r. Porsche 911 Carrera T przyspiesza od 0 do 100 km/h wolniej niż pewien seryjny samochód z 1965 r.
- Citroen już 55 lat temu sprzedawał samochody ze skręcanymi reflektorami
- Czechosłowacka Tatra T600 Tatraplan z 1947 r. była równie opływowa co dzisiejsze samochody
- Więcej takich tekstów znajdziesz na stronie głównej Onetu
Lekturę danych technicznych sportowego samochodu często zaczyna się od przyspieszenia 0-100 km/h lub prędkości maksymalnej (choć przecież i tak nie wolno jej rozwinąć na drogach publicznych). Patrząc na parametry elektryka, przeważnie najpierw sprawdza się jego zasięg.
Niestety ani przyspieszenie 0-100 km/h Shelby Cobry 427, ani prędkość maksymalna Bugatti 57SC Atlantica, ani zasięg elektrycznej wersji Toyoty RAV4 nie robią większego wrażenie, bo są standardem 2022 r. Tylko że żadne z tych aut nie pochodzi z 2022 r. Shelby Cobra 427 ma 57 lat, Toyota RAV4 EV 26 lat, a Bugatti 57SC Atlantic – 86 lat!
Dalsza część tekstu pod materiałem wideo
Dalszy ciąg artykułu pod materiałem wideo- Przeczytaj także: czy prototypy FSO i FSM istotnie wyprzedzały swoje czasy? Sprawdzamy!
Nasze zestawienie składa się właśnie z takich modeli. Youngtimerów, klasyków, ba, nawet samochodów zabytkowych, które mają dane techniczne lub rozwiązania odpowiadające standardom 2022 r. Przesadzamy? Wcale, zresztą sprawdź sam!
Shelby Cobra 427 (1965 r.)
Porsche 911 Carrera T jest jedną z najnowszych wersji tego legendarnego sportowego samochodu. To 385-konne auto zadebiutowało raptem w październiku 2022 r. A i tak dynamiką ustępuje seryjnej maszynie starszej o blisko 60 lat.
Mowa o modelu Shelby Cobra 427. Jego niewielkie nadwozie (zaledwie 396 cm długości i 229 cm rozstawu osi) skrywa potężne fordowskie V8. Na tym właśnie polegał plan Carrolla Shelby, który z brytyjskiego AC Ace pozbył się ”drobnego” silniczka (2.0 lub 2.5) i zastąpił go 7-litrowym monstrum, a potem dostosował do niego resztę podzespołów.
Kupowane od Forda V8 w Cobrze 427 rozwijało 430 KM. Tak, 430 KM w 1965 r.! Umożliwiało to nie tylko uzyskanie maksymalnych 265 km/h, ale i przyspieszanie od 0 do 60 mil/h w 4,2 s.
Nawet jeśli ten czas mierzony jest do 97, a nie do 100 km/h, to i tak Shelby Cobra 427 sprzed 57 lat sprawniej przyspiesza do ”setki” niż najnowsze Porsche 911 Carrera T, któremu zajmuje to 4,5 s.
Tatra T600 Tatraplan (1947 r.)
Dlaczego ten prototyp znalazł się w tym zestawieniu, skoro miało się ono składać wyłącznie z seryjnych samochodów? Bo to nie prototyp. To produkcyjne auto, zbudowane w liczbie 6342 sztuk.
Czechosłowacka Tatra T600 Tatraplan miała równie futurystyczny wygląd, co uzyskaną dzięki niemu aerodynamikę. Współczynnik oporu powietrza Cx wynosił bowiem jedynie 0,32, które stało się standardem dopiero w XXI w. Było to zasługą np. designu tylnej części nadwozia, pionowego ”grzebienia” rozdzielającego tylne szyby oraz częściowo zakrytych tylnych kół. Silnik też umieszczono z tyłu. Był nim 52-konny 1,95-litrowy boxer.
Tatry T600 Tatraplan nie mogli kupić obywatele czechosłowaccy. Samochód przeznaczono wyłącznie dla instytucji państwowych i na eksport. W 1952 r., ostatnim roku produkcji auta, Tatrę T600 wytwarzano w fabryce Skody w Mlada Boleslav.
Bugatti 57SC Atlantic (1936 r.)
Wraz z przechodzeniem na elektromobilność, przybywać będzie samochodów z prędkością maksymalną nieprzekraczającą 180-200 km/h. W autach elektrycznych jest ona bowiem celowo ograniczana, aby oszczędzać prąd i zwiększać zasięg. Zresztą to i tak ma czysto teoretyczne znaczenie z uwagi na obowiązujące ograniczenia prędkości.
Elektryczne BMW i4 eDrive 40 rozwija więc wprawdzie 340 KM, ale jego prędkość maksymalną ograniczono do 190 km/h. To aż o 25 km/h mniej niż w Bugatti 57SC Atlantic sprzed 86 lat. Spalinowym Bugatti 57SC Atlantic.
Jego 8-cylindrowy rzędowy silnik o pojemności 3257 cm sześć. nawet z kompresorem był o całe 140 KM słabszy niż elektryczny motor współczesnego BMW i4. Rozwijające 215 km/h Bugatti było jednak niewielkie – mierzyło zaledwie 370 cm długości, a aluminiowe nadwozie miało ekscentryczny szew, biegnący wzdłuż pokrywy silnika i dachu.
Powstały jedynie cztery sztuki Bugatti 57SC Atlantica, co wciąż zapewnia mu status produkcyjnego samochodu. Jedna z nich zaginęła w 1938 r. i do tej pory nic o niej nie wiadomo. Gdyby trafiła na rynek, sprzedawca mógłby za nią wziąć nawet... pół miliarda złotych.
Citroen DS (1967 r.)
Przedstawiony w 1955 r. Citroen DS to jedno z tych aut, które pod prawie każdym względem wyprzedzało swoje czasy. ”Prawie”, bo silnik nieco odstawał od reszty.
W 1967 r., przy okazji kolejnej modernizacji, w Citroenie DS pojawiło się rozwiązanie, które w miarę powszechnie zaczęto stosować dopiero w drugiej dekadzie XXI w. Dwa z czterech reflektorów skręcały się, doświetlając zakręty. Dziś do uzyskania tego celu stosuje się elektronikę, światła Citroena DS po prostu mechanicznie zsynchronizowano z układem kierowniczym.
Toyota RAV4 EV (1996 r.)
Ten elektryczny samochód zadebiutował ponad ćwierć wieku temu, a i tak miał 215 km zasięgu.
Pierwszą generację Toyoty RAV4 wytwarzano bowiem także w elektrycznej wersji. Trzydrzwiowa odmiana mierzyła 356,5 cm długości, ważyła 1460 kg i maksymalnie rozwijała 125 km/h. Jej silnik miał 61 KM i 165 Nm, wariant 5-drzwiowy był o 7 KM mocniejszy.
Toyotę RAV4 EV oferowano np. w Japonii i USA. W Stanach Zjednoczonych między 1997 a 2002 r. sprzedano lub wyleasingowano 1484 tych samochodów. W Europie załogi Toyoty RAV4 EV dwa razy wygrały Rajd Monte Carlo w klasie elektryków.
Pokazany w 2010 r. prototyp elektrycznej wersji trzeciej RAV4 Toyota skonstruowała wspólnie z Teslą.
Lancia Thema 8.32 (1986 r.)
Na każde sto wyprodukowanych Lancii Thema średnio tylko jedna otrzymywała silnik Ferrari, ale to nie z tego powodu ten samochód wyprzedzał swoje czasy. Lancia Thema 8.32 już w 1986 r. miała aktywne aero w postaci podnoszonego tylnego spoilera. Co z tego, że nie automatycznie przy ustalonej prędkości, ale w dowolnej chwili z kabiny pasażerskiej?
Lancia Thema w wersji 8.32 zachwycała też innym bardzo nowatorskim wówczas rozwiązaniem, czyli aktywnym zawieszeniem (opcja). Mimo to i tak mówiło się głównie o jej silniku. Thema 8.32 otrzymała bowiem 2,9-litrowe V8 z gam Ferrari 308 oraz Mondial. W Lancii rozwijało ono najpierw 215, a potem 205 KM. Przyspieszenie 0-100 km/h: 6,8 s. Łącznie powstało 3537 sztuk Lancii Themy z aktywnym aero.
Maserati 3500 GT (1957 r.)
Samochodowe loga osiągnęły właśnie najpotężniejsze rozmiary w historii. Dziś potrafią być nawet dwukrotnie większe niż w latach 90. Ale i tutaj mamy modele, które już 65 lat temu wpisywały się we współczesne trendy. Jednym z nich – obok np. VW T1 i Mercedesa 300 SL – jest Maserati 3500 GT.
Włochom nie wystarczył jeden trójząb Neptuna między pokrywą silnika a grillem. Drugi znalazł się na środku atrapy chłodnicy i był niewiele mniejszy od reflektorów. Nadwozia dla Maserati 3500 GT przygotowało kilka firm karoseryjnych – od Touringa (na zdjęciu) przez Bertone, Fruę i Boneschi po Vignale – i każde z nadwozi miało równie duże logo.
3500 GT było pierwszym samochodem Maserati zbudowanym we względnie większej serii. W latach 1957-1964 powstało 2225 sztuk tego modelu. Auto trafiło na dobry czas. Włosi się bogacili, coraz więcej osób było stać na naprawdę drogi samochód, dlaczego więc nie wybrać coś z oferty Maserati, które właśnie w 1957 r. dostarczyło Juanowi Manuelowi Fangio bolid, w którym Argentyńczyk został Mistrzem Świata Formuły 1.
Sześciocylindrowy rzędowy silnik modelu 3500 GT wywodził się z wyścigowego Maserati, ale nie z 250F Fangia, lecz z modelu 350S. 3,5-litrowa jednostka rozwijała 230 KM.
