Tylko nie mów o nich "małe" - Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 [Ranking]

Ale zaraz... Przecież jeszcze nie zdradziliśmy, za czym dokładnie się wstawiamy. Pozwólcie zatem: Mazda 2 Skyactiv-G M Hybrid, Hyundai i20 1.0 T-GDI 48 V Hybrid i Opel Corsa 1.2 DI Turbo. Ci przedstawiciele ligi małych aut nie muszą się przed nikim ani niczym wstydzić...

Czy aby na pewno? Może nie zdradzajmy wszystkiego na początku. Powiedzmy, że ta pewność siebie dotyczy przynajmniej wyglądu, bo walorami praktycznymi i dynamicznymi dopiero się przecież zajmiemy. „Japonka” po lekkim liftingu w zeszłym roku przekonuje jeszcze wyższą elegancją oraz posługuje się szczególnym rozwiązaniem, by zredukować spalanie: ma 22,5-woltową sieć pokładową oraz wielki kondensator zamiast akumulatora, w którym gromadzi odzyskaną energię.

Hyundai w tym samym celu montuje w nowym i20 napędzany paskiem rozrusznik-generator. Tutaj jednak układ miękkiej hybrydy pracuje pod ponaddwukrotnie wyższym napięciem. Do tego sprzęgło w skrzyni biegów jest sterowane elektronicznie i działa trochę jak wolne koło w Syrenach, Wartburgach i Trabantach – bardzo ciekawe rozwiązanie, chociaż utrzymanie płynności jazdy wymaga wprawy.

Opel stosuje jeszcze inny przepis: po prostu trzy cylindry z turbo bez hybrydowych dodatków oszczędzających, wymagających podwyższonego napięcia. A to w pierwszej kolejności pozwala oszczędzić koszty i kilogramy. Czy jednak taka mniej zaawansowana technika wystarczy, by pokonać azjatyckich rywali z elektrowsparciem, i co poza tym potrafi ta trójka maluchów, wyjaśni nasze porównanie na tej i kolejnych stronach. Na razie zdradzimy wam, że nudno na pewno nie będzie.

Mazda 2 1.5 Skyactiv-G M Hybrid

Wyobraź sobie, że przeprowadzasz face lifting i prawie nikt tego nie zauważa. Właśnie taki los spotkał Mazdę 2 w zeszłym roku. Ale nie jest to powód do zmartwień. Mała Mazda po prostu już przed modernizacją wyglądała świetnie. Teraz doszły seryjne reflektory LED i nowy wygląd tyłu. Ładnie – to nam się podoba!

To samo można powiedzieć o sportowo-minimalistycznym kokpicie z centralnie umieszczonym pokrętłem wielofunkcyjnym oraz o nowych systemach asystujących. Niezbyt fajne są za to drobne fotele przednie z krótkimi siedziskami, jak i mierna przestronność z tyłu. Mierzący powyżej 180 cm pasażer będzie wygniatał zagłębienie w podsufitce, a jeżeli przed nim usiądzie rosły kierowca, to na tylnej kanapie trudno będzie w ogóle zająć miejsce.

Naprawdę zrelaksowany jest 90-konny silnik. Pozbawione doładowania 4-cylindrowe 1.5 w porównaniu z rywalami wydaje się stłumione, choć rozwija moc równomiernie i bez drgań. 22,5-woltowa sieć pokładowa z rozrusznikiem-generatorem czyni działanie systemu start-stop aksamitnie miękkim, gromadzi energię z hamowania w kondensatorze i wykorzystuje ją na potrzeby elektrycznych odbiorników lub do wspierania napędu benzynowego. Jest wysiłek, jest nagroda: z wynikiem 5,7 l/100 km Mazda okazała się najoszczędniejsza w naszym teście spalania. Twarde zawieszenie wciąż, niestety, daje mało radości na pofalowanej drodze.

Opel Corsa 1.2 DI Turbo

Mała dawka francuskości dobrze Corsie zrobiła. I nie mamy tu na myśli tych wszystkich znaczków Peugeota w małym Oplu, lecz ożywionego ducha i śmiały temperament. 1,2-litrowy silnik co prawda brzmieniem wyraźnie daje znać o swoich 3 cylindrach, ale dzięki 100 KM wprowadza sporo życia do tego wozu, a to też z racji krótkich przełożeń.

Szkoda tylko, że gałka jest taka masywna i nie porusza się zgrabnie między niewyraźnie oddzielonymi biegami. W kokpicie każdy szybko się odnajdzie i dobrze poczuje. Fotele są wygodne i świetnie pasują, ekran jest w polu widzenia. Rozczarowuje jedynie relatywnie mała przestrzeń wsiadania między kierownicą a słupkiem B.

Mało frajdy dadzą też weekendowe wycieczki w czwórkę. Z tyłu jest nawet mniej miejsca niż w Maździe, brakuje przestrzeni na kolana i szerokości na wysokości ramion. Przynajmniej maksymalna pojemność bagażnika (1081 l) pozwoli zmieścić jedną torbę więcej niż w „2-ce” (950 l). A kto zamówi hak do wożenia rowerów, będzie mógł też pociągnąć przyczepę o masie 1200 kg – o 300 kg cięższą niż w Maździe. Zawieszenie pewnie trzyma się drogi, ale zapadnięcia asfaltu dość mocno wybijają Corsę z rytmu.

Hyundai i20 1.0 T-GDI 48 V Hybrid

Jeżeli ktoś już jest właścicielem Mazdy 2 lub Opla Corsy, to pierwszy kontakt z kabiną Hyundaia i20 wprawi go w niedowierzanie, a wizyta na tylnej kanapie – w osłupienie. Przecież to nie jest kompakt, tylko zgrabne autko klasy B, więc jakim prawem, jakim cudem jest w nim aż tyle miejsca? „Taki mały, a już tak dojrzały” – mruczą pod nosem rywale i po cichu ewakuują się na inny parking, żeby nie wstydzić się ciasnoty na swoich tylnych miejscach. Hyundai i20 oferuje najwięcej przestrzeni z przodu i z tyłu. Tutaj siedzi się jak w aucie o klasę większym niż „2-ka” i Corsa – bez dwóch zdań!

A napęd? Paskowy rozrusznik-generator łagodnie budzi silnik Hyundaia, jednak oszczędności pozostają umiarkowane. Pobudzony trzycylindrowiec zdumiewa elektronicznie regulowanym sprzęgłem z funkcją żeglowania, ale z wynikiem 6,6 l/100 km na pętli pomiarowej zużywa najwięcej paliwa. Za to komfort resorowania wypada tu najlepiej. Długie pofalowania Hyundai bez trudu wygładza, także na łatach asfaltu ten sprężyście zestrojony maluch pozostaje w miarę spokojny. Odprężającej jeździe sprzyjają wygodne fotele i uporządkowany kokpit. Układ kierowniczy i mechanizm zmiany biegów działają bez zarzutu, przyzwyczajenia wymaga za to elektronicznie sterowany pedał sprzęgła.

Wszystko (albo prawie wszystko) dałoby się zrozumieć – nawet ciasne tylne kanapy, pchające klientów w stronę zakupu droższych, większych modeli – gdyby nie pieniądze, które trzeba zapłacić za prezentowane samochody. Owszem, jedne z nich są tańsze, a inne droższe, ale czy ktoś przy zdrowych zmysłach wybierze mniejszy samochód, skoro za podobne pieniądze można już kupić auta kompaktowe? Nowe samochody drożeją i trudno tego nie zauważyć, nie zawsze można je też tak doposażyć i wyekwipować, żeby prezentowały porównywalny poziom wyposażenia. Namawiamy do racjonalnych zakupów – temu służą nasze porównania.

Po zestawieniu wad i zalet obu samochodów pozostała nam jeszcze typowa redakcyjna numerologia, dlatego nie obędzie się bez tabel. Zaraz poznacie wszystkie dane, które posłużyły do wydania werdyktu i wyjaśnienia kolejności na podium tego porównania.

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - rzeczywiste wymiary kabin (oceniane)

Ilość miejsca na nogi z tyłu mierzymy po odsunięciu oparcia fotela o metr od pedału hamulca, co odpowiada kierowcy o przeciętnym wzroście.

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - dane katalogowe (nieoceniane oprócz pojemności bagażników)

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - ceny, gwarancje, przeglądy (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny wyjściowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana. Uwaga: samochody na zdjęciach mogą różnić się wyposażeniem od tych, które przyjmujemy jako modele wyjściowe w tabeli, nawet po doposażeniu.

Hyundai i20, Opel Corsa i Mazda 2 - punkty i klasyfikacja

Testowe kontra katalogowe zużycie paliwa (różnica nie jest oceniana)

Niskie zużycie paliwa od zawsze było mocną stroną Mazdy 2 i to, jak widać, się nie zmieniło. Brawo! Wolnossący, ale doskonale zoptymalizowany pod względem ekonomiki motor czterocylindrowy okazał się znacznie oszczędniejszy od 3-cylindrowych rywali. Jednak aby za nimi nadążyć, wymaga wysokich obrotów.

Podsumowanie

Rywale Hyundaia mieli ogromne szczęście. Dlaczego? Otóż gdyby tylko i20 było w Polsce dostępne z testowanym napędem w bogatszej wersji wyposażeniowej, to po prostu zmiotłoby ich z podium niczym tornado. Druga wiadomość jest taka, że gdyby Mazda wykazała się przyzwoitą elastycznością silnika i miała mocniejsze hamulce, to wcale nie musiałaby przegrać. Corsa to przyjemna towarzyszka do miasta, ale z tyłu okazała się zaskakująco ciasna.