Używane vany w cenie od 10 000 zł do 50 000 zł - TOP 15

Przedstawiciel trójki vanów: bliźniaczą konstrukcję mają VW Sharan i Ford Galaxy (do 2006 r.). W początkowej fazie produkcji (do 2000 r.) dużo usterek i fatalna jakość, potem lepiej. Mimo to trzeba uważać, bo Alhambra często jest przeceniana – nie brak egzemplarzy pracujących na budowach, z ogromnymi przebiegami czy po prostu zaniedbanych, niewartych swojej ceny. Dobre auto, np. 1.9 TDI (uwaga na 2.0!), może być świetnym pojazdem rodzinnym. W przedziale 10-15 tys. zł kupicie auta z okolic 2005 r.

Mały van się nie przyjął – następcą jest crossover Captur. Auto nie jest jednak pozbawione zalet. Podobać się może wiele praktycznych rozwiązań, zależnie od poziomu wyposażenia można liczyć na przesuwaną kanapę (pojemność bagażnika od 198 do 274 l), liczne schowki czy nawet rolety na tylnych szybach. Pokrewieństwo z Clio III odpowiada z kolei za łatwy dostęp do części zamiennych. Uważać trzeba na 1.5 dCi z początku produkcji. Również rzadki przedłużony Grand. Kilkanaście tys. zł zapewnia bardzo duży wybór egzemplarzy.

W zestawieniu vanów nie może zabraknąć Zafiry B, i to z kilku powodów. Obecnie to bodaj najpopularniejszy w Polsce samochód tego rodzaju – znajdziecie setki (jeśli nie tysiące) egzemplarzy! Większość dobrych ofert zawiera się właśnie w przedziale 10-17 tys. zł. Jak wybrać właściwą? Obejrzeć podwozie pod kątem korozji (są już pierwsze ślady) i sprawdzić: zawieszenie (luzy również na tylnej belce), wycieki oleju, działanie instalacji elektrycznej (nie jest najprostsza, szwankuje m.in. wyświetlacz na desce). W benzyniakach trzeba liczyć się z podwyższonym zużyciem oleju silnikowego, w dieslach – z awariami osprzętu. W jednostce Isuzu (1.7) pojawia się też ryzyko zassania oleju przez „puszczającą” turbinę, warto kontrolować jej stan. Ciekawym rozwiązaniem jest silnik fiatowski (szczególnie wersje 8V – 100 lub 120 KM). We wnętrzu (seryjnie 7-osobowe) drugi rząd nie składa się w podłodze, jedynie unosi się siedzisko i można go przesuwać wzdłużnie. Walory przewozowe to jednak spory plus auta.

Nieco kontrowersyjny zakup – van Dacii jest niżej ceniony niż np. Duster. Ale też stosunkowo łatwo spotkać go w roli taksówki, co może oznaczać, że z trwałością nie jest aż tak źle. Czy to prawda? Drogie awarie rzeczywiście nie są tu codziennością, podwozie nie rdzewieje. Usterki? Drobne wycieki oleju, luzy w zawieszenie, uszkodzone manetki sterujące światłami, jakieś trzaski we wnętrzu. Kosztownie może być w przypadku awarii benzyniaka 1.2 (duże zużycie oleju, w konsekwencji często uszkodzony napęd rozrządu) oraz w zaniedbanych dieslach (te z pewnym rozsądnym przebiegiem to bezpieczny wybór!). Alternatywą jest benzyniak 1.6 8V (bardzo słaby!) lub 16V (Nissana, od 2015 r.). Wnętrze nie jest tak wyrafinowane, jak u wielu konkurentów (np. sposób składania opcjonalnej kanapy trzeciego rzędu – po złożeniu oparć stawia się ją za drugim rzędem), ale to naprawdę przestronne i tanie auto – za 30 tys. zł kupicie paroletni egzemplarz!

Nazwa modelu mówi wszystko o zamysłach konstruktorów: to Family- and Recreation-Vehicle. Zastosowano nietypowy układ dwóch rzędów foteli, z których każdy oferuje trzy miejsca. Trzy osoby dorosłe obok siebie mogą mieć problem, ale gdy na środku posadzicie dziecko, to czemu nie? Dochodzi możliwość przesuwania środkowych foteli, sporo tu ciekawych rozwiązań. Polecamy benzyniaka 1.8, debiutującego w 2007 r. Jest trwały, dynamiczny i oszczędny. Honda na tle konkurentów okazuje się droga – co prawda, powyżej 25 tys. zł wyceniane są tylko najdroższe egzemplarze, ale i tak mówimy o minimum 10-letnim aucie! Uwaga na korozję i luzy w zawieszeniu, nie wszystkie części występują jako zamienniki.

Ten schemat już znamy: najpierw pojawia się van C-Max, a potem kompaktowy Focus. C-Max II jest zbudowany na tej samej płycie podłogowej, co Focus III. Nowością było wprowadzenie dwóch wersji długości – obok podstawowej występuje Grand, którego łatwo rozpoznać po odsuwanych drzwiach w tylnej części. Grand opcjonalnie występował z trzecim rzędem siedzeń, jako 5-osobowy oferuje przestrzeń ładunkową o pojemności 440-1740 l, co oznacza, że dodatkowe centymetry spożytkowano głównie na kabinę. Kwota 25-30 tys. zł pozwala na dość szeroki wybór egzemplarzy, ale raczej wśród tych sprzed liftingu, zmiany przeprowadzono w 2015 r. Pokrewieństwo z Focusem oznacza dobry dostęp do części, niestety, również te same problemy. Warto rozważyć diesla, bo to dobre i trwałe jednostki – 1.6 mają 8 zaworów, a 2.0 zapewnia naprawdę przyjemną jazdę. Kłopoty wiążą się z EcoBoostami – poza pękającymi głowicami czy kadłubami i awariami układu paliwowego są to jednostki dość kosztowne w obsłudze.

Vany to segment słabo obstawiony przez Skodę – nic dziwnego, bo Czesi atakują w najpopularniejszych segmentach. Kilkanaście lat temu postanowiono jednak stworzyć małego vana – to konstrukcja korzystająca ze znanej techniki (Fabia II, Octavia), ale nadwozie nie każdemu przypada do gustu (nieco dziwne wcięcia na tylnych drzwiach). O gustach podobno się nie dyskutuje, za to pod względem funkcjonalnym auto wypada świetnie – dużo miejsca i ciekawie zaaranżowana kanapa (poszczególne części można wyjmować, przesuwać – również w poprzek itp.). Pojemność bagażnika: od 450 aż do 1870 l (w aucie mierzącym 4,2 m!). Dobrym wyborem będzie diesel 1.9 (do 2010 r.) lub 1.6, ewentualnie 1.6 MPI. Odradzamy 1.2 HTP (słabe) i TSI (awaryjne) oraz diesla 1.4 TDI (hałaśliwy, awarie). Kwota 25-30 tys. zł pozwala na szeroki wybór ofert.

Chcecie dobry, trwały i tani samochód? Zainteresujcie się następcą awaryjnego modelu – Scenic II mocno dał w kość użytkownikom, ale Renault stanęło na wysokości zadania i większość problemów wyeliminowano. Elektronika lubi płatać figle, ale nie na taką skalę, jak w „dwójce”, o niebo lepsze są silniki Diesla – nawet 1.5 może być bezpiecznym zakupem (szczególnie egzemplarz z lat 2014-15), dobrze oceniane jest dwulitrowe dCi, a nawet 1.9 dCi (w ofercie do 2011 r.). Kto szuka benzyniaka, ma do wyboru mało emocjonujący, ale trwały wariant 1.6, nowoczesne (ale awaryjne!) benzyniaki 1.2 i 1.4 TCe lub paliwożerne 2.0. Tradycyjnie już przewidziano dwie wersje nadwoziowe – przedłużony Grand może mieć dodatkowy rząd siedzeń chowanych w podłodze. To jednak niejedyne ułatwienie, bo schowków jest tu pełno. Pojemność bagażnika: w krótkim aucie 470-1870 l, w przedłużonym – 210-2085 l. To naprawdę dobra oferta w przedziale cenowym do 30 tys. zł.

Ford S-Max 1. generacji za 50 tys. zł? Przecież te auta da się kupić nawet za kilkanaście tys. zł! Już tłumaczymy: pokazane w 2006 r. auto zyskało ogromną popularność – większą niż teoretycznie bardziej praktyczne Galaxy. Mimo podobnych gabarytów S-Max ma bardziej zadziorny charakter – mniej pudełkowatą karoserię, wręcz nawet lekko sportowe osiągi. Traci co prawda na użyteczności, co widać po bagażniku (S-Max 285-2100 l, Galaxy 310-2350 l), ale najwyraźniej nie przeszkadza to klientom. Duże zainteresowanie przekłada się na wysokie ceny i… sporą liczbę zajechanych aut. Wśród najtańszych egzemplarzy pełno jest „min”, bezpieczniej będzie kupić auto z końca produkcji 1. serii, zadbane, udokumentowane. Polecamy dwulitrowego diesla (mały bagaż kłopotów, choć nie można ich wykluczyć), uwaga za to na silniki benzynowe z serii EcoBoost.

Oferta za 45-50 tys. zł? To, że Citroën umie konstruować świetne vany, jest faktem znanym od dawna. Nie zawsze jednak są to bezproblemowe auta. Jak jest z ładnym i naprawdę praktycznym C4 Picasso 2. generacji? Wnętrze to bardzo udany projekt, podobać się może np. zachodząca daleko na dach szyba. Nie ma też zastrzeżeń co do wykorzystania przestrzeni. Pod maską silniki 1.2 PureTech – jak na trzycylindrówki spokojnie pracują i są oszczędne, ale coraz częściej pojawiają się przypadki uszkodzeń paska rozrządu (strzępi się, potrafi zabrudzić olej). Są też mniej polecane warianty 1.6 (problemy z łańcuchami). Najbezpieczniejsze są diesle – warianty 1.6 mają 8 zaworów, warto też rozejrzeć się za odmianą 2.0. Na pewno nie ma już tylu kłopotów z elektroniką, ale koszty podnoszą nowoczesne rozwiązania.

Gdy Opel zrobił nareszcie Zafirę ładną i całkowicie pozbawioną wad, takich jak sposób składania foteli drugiego rzędu (tu znikają w podłodze), klienci… zaczęli tracić zainteresowanie tym segmentem. Pamiętajcie, że już nie wszystkie auta mają trzy rzędy siedzeń. Za to Opel zafundował klientom wiele systemów elektronicznych wspomagających kierowcę. Urozmaicona jest lista silników – od prostego 1.8, poprzez 1.4 turbo (ale z pośrednim wtryskiem – usterkowy układ odpowietrzania skrzyni korbowej, koła dwumasowe itp.), do różnych wariantów 1.6 (głównie z bezpośrednim wtryskiem paliwa i doładowaniem). Spośród diesli polecamy bardzo popularną odmianę 2.0. Uważać tylko trzeba na układ smarowania – z powodu utraty szczelności smoka dochodzi do… zatarcia silnika. Pochwalić można za to trwałość wtryskiwaczy i kół dwumasowych. Inne kłopoty? W dieslach 2.0 pracuje skrzynia F40 o ograniczonej trwałości, pojawiają się drobne hałasy w układzie hamulcowym (usterka tłumika drgań). Oferta z przedziału do 50 tys. zł.

Scenic, Focus – tak, ale Carens? Kompaktowy van Kii jest mało znany, a szkoda, bo ma sporo do zaoferowania. Na przykład to, że auto z 2014 r. powinno jeszcze być objęte… fabryczną gwarancją producenta! Oczywiście, pod warunkiem, że nie przekroczyło 150 tys. km i ma potwierdzone wszystkie przeglądy serwisowe. To jednak niejedyna zaleta. Podobać się może system składania siedzeń – od oparcia pasażera aż po trzeci (opcjonalny) rząd. Wszędzie siedzi się wygodnie, z tyłu na krótkich trasach można nawet posadzić dorosłych. Diesel ma niezłą kulturę pracy, ale zaskakuje wyczuwalną turbodziurą. Poza tym można się spodziewać raczej tylko drobnych usterek – np. w czasie testu długodystansowego trzeba było wymienić łożysko w kole (przy 89 tys. km). Oferta z przedziału do 50 tys. zł.

Volkswagen długo zwlekał z wprowadzeniem Sharana II, ale nowy model spełnił oczekiwania – jest elegancki, dobrze wyposażony, funkcjonalny i… drogi. Kwota 45 tys. zł to minimum, żeby myśleć o atrakcyjnym egzemplarzu, niestety, większość pochodzi z importu i warto przyłożyć się do wnikliwej kontroli. Na co uważać? Na pewno na benzyniaki. Te stosowane do liftingu (w 2015 r.; tylko na takie auta wystarczy nasz budżet) to ryzykowne wersje, bo 1.4 boryka się m.in. z awariami rozrządu, zaś 2.0 – ze spalaniem oleju. W tej sytuacji warto zainteresować się dieslami, oby tylko nie miały przebiegu powyżej 250--300 tys. km. Oczywiście, te z mniejszym również mogą wymagać wydatków (uwaga na pasek rozrządu, czasem zdarza się usterka pompy cieczy lub przepalenie uszczelki pod głowicą). Trzeba też kontrolować kondycję skrzyń dwusprzęgłowych.