- Większość współczesnych samochodów rdzewieje już po kilku latach eksploatacji
- Przyczyną rdzewienia są oszczędności i zaniedbania producentów
- Niektóre samochody są szczególnie podatne na korozję, nawet te przeznaczone do jazdy w trudnych warunkach
- Wiele gwarancji perforacyjnych jest wykorzystywanych przez producentów do unikania kosztów napraw
- Właściciele aut mogą zadbać o antykorozyjne zabezpieczenie swoich pojazdów, co pomaga zmniejszyć ryzyko korozji
Wczesna korozja to przede wszystkim wynik oszczędności i zaniedbań producentów. Z jednej strony producenci oszczędzają na zabezpieczeniu antykorozyjnym, które – jeśli wykonane solidnie – kosztuje dużo, z drugiej samochody lakierowane są znacznie oszczędniej niż dawniej, a lakiery są nie tylko cieńsze, lecz także miększe, bardziej podatne na uszkodzenia – czasami wystarczy się oprzeć, by zarysować.
Nawet samochody, które z definicji są odporne na trudne warunki eksploatacji (np. pikapy), rdzewieją, niektóre w skandaliczny sposób – od dołu i od góry. Są jednak samochody przeciętnie odporne na korozję i są takie, które rdzewieją tak, że można śmiało mówić o wadach fabrycznych, do których producenci po prostu się nie przyznają.
Które auta rdzewieją najszybciej i skąd bierze się korozja
Kilka lat temu pan Paweł miał szczęście – jego Mazda 6 II (typoszereg GH) zaczęła rdzewieć w sposób tak typowy (purchle pojawiły się na rantach tylnych błotników), że autoryzowany serwis ściemniał bez przekonania i krótko. Tylne błotniki pomalowano na koszt importera – w ten sposób Mazda pana Pawła dołączyła do setek podobnych egzemplarzy tego modelu, które pierwszą poważną naprawę lakierniczą mają za sobą już po 3-4 latach eksploatacji. W przypadku Mazdy 6 (szczególnie pierwszej generacji, a także drugiej) potencjalni nabywcy używanego auta nie kręcą nosem na gruby lakier na błotnikach – szybko się dowiadują, że to usterka typowa i nie ma co kruszyć kopii.
Zresztą, konstrukcja wielu gwarancji perforacyjnych u znakomitej większości producentów jest taka, by naprawy były wykonywane z wyprzedzeniem i na koszt klienta. Wygląda to tak: producenci gwarantują, że nie dojdzie do perforacji elementów nadwozia (powstania dziury, która postępuje od wewnątrz i wychodzi na zewnątrz), ale klient, by umożliwić kontrolę nad stanem auta, ma obowiązek raz w roku stawić się na przeglądzie nadwozia i zlecić usunięcie wszelkich zauważonych usterek na własny koszt. Jeśli pojawi się purchel, zostaje on zamalowany. Właściciel auta ma obowiązek zgłaszać zauważone ślady korozji. W ten sposób nie ma szans, by elementy przerdzewiały na wylot.
Nie po to jednak kupujemy nowe auto, by już po kilku latach raz w roku walczyć z korozją! Wydaje się, że w stosunkowo najlepszej sytuacji są ci właściciele aut, którzy zauważyli korozję albo przynajmniej podejrzane purchle na lakierze jeszcze w czasie, gdy trwa gwarancja na lakier – wówczas nie da się namówić klienta na zapłatę za naprawę lakierniczą po to, by zachował gwarancję perforacyjną. On ma przecież gwarancję na lakier!
Jednak producenci i z tym sobie radzą: gdy tylko pojawi się problem lakierniczy, właściciele aut dowiadują się, że lakier miał kontakt z substancjami chemicznymi, które go uszkodziły – np. z ptasimi odchodami. Może i miał (każdy ma), tylko że jeden lakier wytrzymuje krótkotrwały kontakt ze żrącymi substancjami bez problemu, a inny – od razu "wstaje", pojawia się korozja.
Jak zabezpieczać samochód przed korozją?
Jeśli kupujecie nowe auto, którego nie zamierzacie pozbywać się przez kilka lat lub dłużej, a jest to pojazd z grupy podwyższonego ryzyka, musicie wiedzieć, że gwarancja perforacyjna w niczym mu nie pomoże.
Pomóc może zabezpieczenie antykorozyjne we własnym zakresie, najlepiej zrobione tuż po kupnie samochodu. W przypadku pojazdów terenowych najlepiej zdemontować część elementów podwozia oraz wydech i pokryć dobrym środkiem antykorozyjnym, a od wewnątrz profile zamknięte zabezpieczyć woskiem lub środkiem olejowym – można tak zrobić, jeśli są wolne od korozji.
W przypadku samochodów osobowych najważniejsza jest ochrona profili zamkniętych oraz miejsc najbardziej narażonych na korozję – np. rantów błotników. Dobra powłoka chroniąca lakier nie zaszkodzi.
Czy gwarancja antykorozyjna uchroni nas przed kłopotami?
Nawet wykonywanie corocznych przeglądów nie zapewnia ochrony gwarancyjnej, gdy pojawi się korozja – producenci często starają się uniknąć odpowiedzialności, twierdząc, że rdza jest efektem zaniedbań eksploatacyjnych bądź uszkodzeń mechanicznych.
Gwarancja na lakier i na perforację to dwie różne rzeczy
Pierwsza najczęściej udzielana jest na 3 lata i obejmuje wszystkie wady lakiernicze, purchle, korozję powierzchniową itp., druga – na 8-12 lat i aby z niej skorzystać, musi dojść do korozji perforacyjnej.
Niestety, znakomita większość reklamacji spełnia kryteria gwarancji na lakier. Kłopot w tym, że problemy korozyjne prawie zawsze występują po upływie 3-4 lat i... nie podlegają świadczeniom ochronnym!
W galerii przedstawiamy 12 modeli aut, w których korozja może wystąpić.
Galeria zdjęć
1/24 Już pierwsza generacja Mazdy 6 (2003-08) wsławiła się szybko gnijącymi nadkolami tylnymi, korozją rantów drzwi, klapy bagażnika i maski silnika. Rdza atakowała też progi i elementy podwozia. Spodziewaliśmy się, że producent wyciągnie wnioski i w kolejnej generacji wyeliminuje kłopoty. Nic z tego! Mazda 6 II (GH z lat 2007-12) nadal kontynuowała „dobre tradycje” marki. Owszem, nie gnije na potęgę jak poprzedniczka, ale ponownie rdzę można spotkać na tylnych nadkolach, rantach drzwi i klapie bagażnika. Do tego w kombi korozja pojawiała się w okolicach mocowania relingów dachowych – to wynik błędów montażowych.
2/24 Mazda 6 - rdza na elementach podwozia
3/24 Mercedes klasy C. Mercedesy produkowane w latach 1995-2005 (np. klasa A W168, C W202 i E W210) rdzewiały na potęgę i to już po 3-4-latach! Generalnie był to najgorszy okres dla aut z gwiazdą na masce. W kilkuletnich Mercedesach problemy korozyjne wyraźnie ograniczono, ale nie we wszystkich modelach. Rdzę spotkacie w klasie A 2. generacji (2004-12) na krawędziach drzwi, tylnej klapie, progach, krawędziach błotników. Podobne problemy występują w klasie C W203 z lat 2000-07.
4/24 Mercedes klasy C. Rdza na klapie bagażnika.
5/24 Nissan Navara. Wśród kilkuletnich Nissanów największe zagrożenie korozyjne występuje w Navarze D40 (2005-15). Szczególnie dotyczy to egzemplarzy z lat 2005-07 (choć późniejsze także do idealnych nie należą!) z hiszpańskiej fabryki Nissana, z której pochodzą egzemplarze sprzedawane w Europie. Na których podzespołach najszybciej pojawiają się rude wykwity? Przede wszystkim rdzę spotkacie w podwoziu – na ramie, elementach zawieszenia oraz układu przeniesienia napędu, a także na wydechu. Korozja pojawia się również nad przednią szybą, w miejscu mocowania relingów dachowych, a także na podłodze paki. Generalnie podczas zakupu Navary zalecamy dokładne oględziny nie tylko mechaniki, ale podwozia i karoserii właśnie pod kątem korozji, mimo że w niektórych wypadkach producent usuwał rdzę w ramach akcji serwisowej.
6/24 Nissan Navara. Rdza na wydechu.
7/24 Hyundai i20 pierwszej generacji. W przypadku tego modelu Hyundaia szczególnie uważajcie na egzemplarze sprzed liftingu (2012 r.), w których szybko korodowały okolice klamek oraz klapa bagażnika. W pierwszym przypadku jest to wada technologiczna spowodowana ocieraniem klamek o panel drzwiowy (złe ukształtowanie oraz mocowanie), natomiast kłopoty z klapą bagażnika dotyczą niewłaściwego zabezpieczenia antykorozyjnego (rdza atakuje miejsca połączenia szyby z klapą, a także okolice zamka). Poza tym lakier jest miękki i podatny na zarysowania.
8/24 Hyundai i20 pierwszej generacji: rdza atakuje m.in. klapę bagażnika – połączenie szyby z blachą
9/24 Ford S-Max. Po Escorcie, którego rdza zżerała w oczach, korodujących Focusie I oraz Mondeo I i II, przyszła pora na lepiej zabezpieczone Fordy. Wśród najnowszych modeli niechlubnie wyróżnia się S-Max. Rdza atakuje maskę oraz dach (głównie egzemplarze po liftingu w 2011 r.), pojawia się pod uszczelkami drzwi, zdarza się w podwoziu. Korozja nie jest obca także C-Maksom II z początku produkcji (lata 2010-12; występuje w podwoziu na łączeniach blach), a także Mondeo kombi z lat 2007-14 (niekiedy atakuje klapę bagażnika).
10/24 Ford S-Max. Rdza atakuje elementy podwozia.
11/24 Opel Corsa D. Egzemplarze produkowane do 2012 r. zmagają się z korozją pokrywy silnika. Problem pojawiał się bardzo szybko – rdza atakowała klapę już po 3-4 latach. Rozwijała się od wewnętrznej strony maski (w przedniej części; patrz zdjęcie). W skrajnych przypadkach dziś może już dojść nawet do perforacji. Kłopoty korozyjne maski są poważne, ale niejedyne. Drugie zapalne miejsce w Corsie D to styk błotnika i tylnego zderzaka (efekt ocierania tych elementów o siebie). Do tego mieliśmy sygnały dotyczące korozji w okolicach listew dachowych, a także klapy bagażnika.
12/24 Opel Corsa D. Korozja na wewnętrznej stronie maski.
13/24 Mitsubishi L200. Model z lat 2006-15 ma efektywny napęd 4x4 i świetnie radzi sobie w różnych sytuacjach, ale okazuje się też samochodem drogim w serwisie i naprawach, tym bardziej że ma kilka punktów zapalnych na czele z silnikiem 2.5 TD – jest podatny na przegrzanie, ścinają się zęby paska napędzającego wałki wyrównoważające. Do tego korozja jest tu niemal na porządku dziennym! Rdza atakuje nadwozie (rdzawe purchle występują np. na masce, pod plastikowymi listwami) oraz podwozie (m.in. pojawia się na ramie, w miejscach łączenia blach, na elementach zawieszenia, układu przeniesienia napędu, progach). W przyszłości wróży to nie lada problemy. Oprócz L200 kłopoty z korozją występują w „ASX-sie” – najczęściej pojawia się na klapie bagażnika i tylnych błotnikach (przeważnie widoczna dopiero po demontażu zderzaka).
14/24 Mitsubishi L200. Korozja atakuje całe podwozie.
15/24 Volkswagen Passat B6. Problemy korozyjne nie ominęły także Passata B6 (2006-10). W egzemplarzach z początku produkcji woda zbierała się w piance stabilizującej plastikowe nadkole i powodowała korozję. Rdza pojawia się także na klapie bagażnika (głównie kombi, ale także sedan), przy lampce oświetlenia tablicy i w dolnej części drzwi. Powyższe problemy dotyczą głównie egzemplarzy z początku produkcji (do 2008 r.). Słyszeliśmy też o rdzy pojawiającej się w Golfach V i VI (np. drzwi i klapa bagażnika w kombi), Touranie (klapa bagażnika) oraz Tiguanie.
16/24 VW Passat B6. Rdza na klapie bagażnika – obok znaczka
17/24 Dacie to auta budżetowe, które bazują na wiekowej technice Renault. Są tanie w zakupie oraz wykonaniu. Cięcia kosztów dają szybko o sobie znać i na jaw wychodzą różne usterki, a także niedostatki w zabezpieczeniu przed korozją. Przykład: Logan pierwszej generacji (lata 2004-13). Korozja w tym modelu to właściwie pewniak. Najczęściej występuje w najstarszych autach stojących pod chmurką, ale nie jest obca również egzemplarzom z końcowych lat produkcji. Zwykle najpierw rdzewieją okolice wlewu paliwa oraz rynienki pod uszczelkami. Korozję można znaleźć także na ścianie grodziowej oraz w podwoziu. Znamy też przypadki mocno skorodowanych miejsc mocowania tylnych amortyzatorów, co zagraża bezpieczeństwu jazdy. Inne modele rumuńskiego producenta także miewają kłopoty z niedostatecznym zabezpieczeniem antykorozyjnym – np. w Dusterach dość często rdzewieją błotniki.
18/24 Dacia Duster – ognisko korozji na progu bagażnika
19/24 Kia cee'd pierwszej generacji. Problemy z lakierem i korozją to główny problem cee’da pierwszej generacji (2006-12). Podobnie jak w bliźniaczym konstrukcyjnie modelu i30 (samochody te mają wspólną technikę), rdza najszybciej pojawia się na tylnej klapie, styku blach i przy uszczelkach drzwi. Sporo do życzenia pozostawia również zabezpieczenie antykorozyjne podwozia (w drugiej generacji cee’da jest już zdecydowanie lepiej pod tym względem). Warto też wiedzieć, że na rynek trafiła partia cee’dów, w których łuszczył się klar (wada lakiernicza; dotyczy egzemplarzy z początkowych lat produkcji pomalowanych na czerwony kolor).
20/24 Kia cee'd 1. generacji. Rdza atakuje elementy podwozia
21/24 Honda Civic VIII. W Civicu VIII (popularne „ufo” z lat 2005-12 korozja atakowała dach w okolicy przedniej szyby – wynik zbyt twardej uszczelki, która wycierała lakier (zmieniona przy okazji liftingu), w Accordzie VIII (od 2008 r.) z początkowych lat produkcji korodowała maska przy zawiasach, a także ramka szyberdachu (do tego spęczniała uszczelka powodowała nieszczelności), a w CR-V III z lat 2006-12 korozja atakowała tylną klapę (efekt ocierania o zderzak). Na pocieszenie: Honda nie chowała głowy w piasek. Po pierwsze, w wielu przypadkach przedłużyła gwarancję na lakier z 3 do 6 lat, a po drugie, naprawy wykonywała na własny koszt.
22/24 Honda Civic VIII. Korozja dachu przy uszczelce przedniej szyby.
23/24 Suzuki Jimny. W kilkuletnich modelach Suzuki korozja sieje spustoszenie jedynie w podwoziu – atakuje podłogę, miejsca łączenia blach, belkę pomocniczą zawieszenia, wsporniki. Tak jest w przypadku Grand Vitary, SX4, a także Jimny. Korodują także kilkuletnie Swifty (III generacja), w których najbardziej newralgicznym miejscem jest podłoga bagażnika – problem był na tyle poważny i masowy, że rdzę usuwano w ramach gwarancji. Korozję można spotkać też w komorze silnika, natomiast do nadwozia nie mamy poważnych zastrzeżeń.
24/24 Suzuki Jimny. Korozja atakuje wsporniki i łączenia blach
